Polanica-Zdrój

Miejscowość uzdrowiskowo- wypoczynkowa znajdująca się w Kotlinie Kłodzkiej. Wraz z Dusznikami Zdrój oraz miastem Kudowa Zdrój tworzy Zespół Uzdrowisk Kłodzkich. Położona na skraju Gór Bystrzyckich i Stołowych.

Pierwsze zapiski dotyczące Polanicy pochodzą z 1347 roku i mówią o mieszczącej się w otoczeniu gęstych lasów osadzie. Niegdyś, jeszcze w połowie XIV miejsce to nosiło nazwę Heyde i należało do pochodzącego ze Śląska rodu rycerskiego. W okresie późniejszym, od 1417 roku osada należała do Michela von Glubosa i była połączona z miastem Szczytna na podstawie wspólnych dóbr.
W 1538 roku wioska pełniła rolę wyposażenia dla szpitala a dwadzieścia lat później na jej obrzeżach powstało osiedle Nowa Polanica. Konsekwencją tego była zmiana nazwy ówczesnej Polanicy na “Stara”.

po upadku konwentu Augustianów w 1595 roku wieś została przejęta przez jezuitów, którzy w dużej mierze przyczynili się do jej rozwoju. Na ten okres przypada odkrycie wód mineralnych, które jednak wciąż nie miały swojego zastosowania. Jezuici skupili się wówczas na generalnej naprawie i rozbudowie miasta.

Pierwszy dworek służący mieszkańcom za uzdrowisko został wzniesiony na początku XVIII wieku.Wtedy to Zakon Jezuitów został rozwiązany a Polanica przeszła w ręce nowego właściciela Jospha Grolmsa. Kłodzki kupiec zapoczątkował dynamiczny rozwój terenów uzdrowiskowych. Zagospodarował pobliskie pola na stworzenie Parku Zdrojowego oraz wykorzystywał dwa z pięciu dostępnych wówczas źródeł: źródło Józefa i źródło Jerzego. W pobliżu dworu pojezuickiego, nad źródłem Józefa powstała drewniana pijalnia wód mineralnych oraz drewniane łazienki wyposażone w osiem kabin z wannami.
Pierwsza analiza chemiczna wody ze źródła Józef została wykonana przez kłodzkiego aptekarza o nazwisku Urmer. Od roku 1878 zanotować można intensywny wzrost liczby kuracjuszy odwiedzających uzdrowisko. Wtedy to zaczęto wykorzystywać miejscowe złoża borowiny oraz butelkować i wysyłać wodę ze źródła Jerzy.

Kolejnym znaczącym dla miasta wydarzeniem było otwarcie kolejowej linii pasażerskiej z Kłodzka do miasta Duszniki Zdrój w 1890 roku. Niecałe piętnaście lat później Polanica przejęta została przez spółkę akcyjną, która powołała Zarząd Uzdrowiska Polanica. Wydarzenie to wywołało znaczne zmiany w dziejach miasta. W 1905 roku wybudowany został nowy Dom Zdrojowy a na przestrzeni następnych kilku lat otwarto sanatorium kardiologiczne, halę spacerową z pijalnią i dodatkowymi łazienkami.

Polanica stopniowo, aczkolwiek nieprzerwanie rozwijała się i stawała coraz bardziej popularnym kurortem wśród mieszkańców regionu.
Rozbudowę uzdrowiska przerwało nadejście II wojny światowej. Regres trwał aż do jej końca, kiedy to miejscowość uzyskała oficjalna nazwę Polanica Zdrój i otrzymała prawa miejskie.

Dziś miasto jest doskonałym miejscem na wypoczynek zarówno dla osób chcących spędzić wczasy aktywnie, jak i tych którzy przyjeżdżają się zregenerować. Liczne trasy zarówno piesze jak i rowerowe przebiegają przez większość najciekawszych miejsc Polanicy i okolic.
Większość dostępnych pijalni mieści się na terenie parku zdrojowego, w którym odbyć można spacer pośród alejek i obfitej roślinności. W nim także mieszczą się popularne atrakcje, między innymi Muzeum Kamieni Szlachetnych, Teatr Zdrojowy oraz Park Szachowy.

1) Park Zdrojowy – Park Zdrojowy w Polanicy Zdroju wpisany jest do rejestru zabytków, jako dobro kultury. Podzielony jest na 5 części, spośród których najbardziej reprezentacyjną jest Park Centralny z główną promenadą ciągnącą się od Pijalni Wód „Wielka Pieniawa” do obelisku Adama Mickiewicza. Porastają go przede wszystkim lipy, klony, graby, jarzęby, kasztanowce, jesiony.

2) Park Szachowy – Park urządzony w 1911 r., osiowo symetryczny z prostokątnym układem ciągów pieszych i okrągłym placem, zajmujący prostokąt ograniczony dzisiejszymi ulicami. Istnieje tu możliwość zagrania w szachy, figurami rozmiarów człowieka.

3) Pijalnia Wód Mineralnych Wielka Pieniawa – Wielka Pieniawa to obok Pieniawy Józefa obecnie najstarsze polanickie źródło – woda pozyskiwana jest tu z odwiertu dokonanego w roku 1904.

4) Pomnik Niedźwiedzia – Pomnik z 1910 roku znajdujący się w Parku Leśnym, został postawiony dla upamiętnia zasięg lądolodu skandynawskiego na Ziemi Kłodzkiej. Granica zlodowacenia została ustalona na podstawie badań niemieckich glacjologów.

5) Centrum Aktywnego wypoczynku – Szczególnie atrakcyjna rozrywka dla dzieci i dorosłych, licząca ponad 700 metrów zjazdu na sankach, w których płozy zastąpiono kółkami a śnieg stalową rynną.

6) Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

7) Kolejka turystyczna Polanica Express – Jedną z atrakcji oferowanych przez biuro są przejażdżki kolejką turystyczną „Polanica Express”. Wycieczka kolejką to najszybszy sposób na poznanie Polanicy-Zdroju.