Dziś czeka nas kolejny dzień pełen wrażeń. Odkryjemy najbardziej znane miejsca w okolicach Ziemi Kłodzkiej, które słyną również jako główne atrakcje turystyczne na Dolnym Śląsku. Ubierzecie się wygodnie i ciepło, ponieważ w planie dzisiejszego zwiedzania ujęte są podziemne trasy turystyczne. Zjedzcie porządne śniadanie, zabierzcie aparat, dobry humor i ruszajcie z nami w drogę 

Słyszeliście o Zamku Książ? Monumentalny i pięknie położony kompleks architektoniczny jest wyjątkowy w skali całej Europy. To trzeci co do wielkości zamek w Polsce (po zamku w Malborku i Zamku Królewskim na Wawelu). Nie sposób zobaczyć go w całej okazałości będąc w Wałbrzychu, ponieważ jest on naprawdę ogromny. Na szczęście wszystkie uroki tej niezwykłej rezydencji można podziwiać w Parku Miniatur Minieuroland w Kłodzku, który już zdążyliśmy poznać. Makieta wiernie oddaje wszystkie detale oraz pozwala przyjrzeć się z bliska pięknym rzeźbom i zdobieniom, których nie sposób dojrzeć przy prawdziwej budowli.

Zamek Książ to nie tylko mury ale też ciekawe dzieje jego mieszkańców. Niezwykłe losy arystokratycznej rodziny Hochbergów przeplecione z historią II wojny światowej pozwolą nam inaczej spojrzeć na to miejsce. Zacznijmy od poznania niezwykłej osobowości, zamieszkującej niegdyś zamek. Była to księżniczka Daisy. Maria Teresa Oliwia Hochberg von Pless urodziła się w 1873 roku. Pełne ekscytujących wydarzeń i bujne życie księżniczki toczyło się w dwóch bardzo bogatych rezydencjach pałacu w Pszczynie i Zamku Książ. Pomimo upływu lat, Daisy wciąż wzbudza zachwyt i podziw. Była kobietą nadzwyczaj piękną i dobrą. Poślubiła niesamowicie bogatego księcia Hansa Henricha XV Hochberga. Do włości jego rodziny należały liczne kopalnie, huty, elektrownie i domy handlowe. O zamążpójściu zdecydowała rodzina Daisy głównie ze względu na jego majątek. Zaraz po podróży poślubnej Daisy przybyła do Książa a zamek stał się jej nowym domem.

Podczas I wojny światowej księżna wraz z synami, przeprowadziła się do Berlina, aby zapewnić sobie i dzieciom bezpieczeństwo. Nie będąc obojętna na ludzkie cierpienia ciężko pracowała jako pielęgniarka jeńców wojennych. Tuż po zakończeniu wojny rozwiodła się z mężem i powróciła do Książa. Były mąż z nową żoną zamieszkał wówczas w Pszczyńskim pałacu.

II Wojna Światowa zastała księżną na zamku i wtedy opuścili ją wszyscy najbliżsi a księżna poważnie zachorowała na stwardnienie rozsiane. W 1941 roku władze III Rzeszy skonfiskowały posiadłość i Daisy została wysiedlona. Zmarła w 1943 roku w Wałbrzyskiej willi. Podczas II wojny światowej zamek był przygotowywany jako nowa siedziba Hitelra. Obiekt został ogrodzony drutami kolczastymi a w skale pod zamkiem utworzono sieć podziemnych korytarzy.

Obecnie zamek można zwiedzać samodzielnie, z aplikacją lub z przewodnikiem. Udostępniona jest duża część wnętrz, przyzamkowe ogrody oraz niewielki odcinek podziemnego labiryntu. W cenie biletu jest zawarty wstęp do Wałbrzyskiej Palmiarni, która oddalona jest od Książa o około 1,5 km. Czas zwiedzania jest trudny do określenia, ponieważ jest zależny od opcji jaką wybierzecie. Średnio należy założyć około 90 minut.

Na terenie kompleksu zamkowego mieści się jedna z największych stajni w Europie, Państwowa Stajnia Ogierów Książ. Prowadzona jest tam międzynarodowa szkółka ujeżdżania koni. Część zamku wydzielono jako luksusowy hotel i restaurację, gdzie serwowane są dania zaczerpnięte z historycznych przepisów kuchni Hochbergów.

Odwiedziliśmy już Zamek Książ. Nie marnujmy ani chwili i jedźmy w kolejne miejsce, oddalone od Wałbrzycha o około 17 km.

Sztolnie Walimskie „Riese” Kompleks Rzeczka będą kolejnym punktem dzisiejszej wyprawy. Historia podziemi jest ściśle powiązania z Zamkiem Książ. A dlaczego? Od 1943 roku Niemcy prowadzili zakrojone na szeroką skalę prace budowlane, pod wspólnym kryptonimem „Riese”. Budowa jednak nigdy nie została dokończona, pozostawiając po sobie szereg podziemnych i tajemniczych korytarzy oraz kompleksów. Mówi się, że istnieją liczne powiązania z podziemiami jakie zaczęto drążyć pod zamkiem Książ a labiryntami w okolicach Walimia. Być może miały tam powstać zakłady zbrojeniowe, laboratoria chemiczne i atomowe które za zadanie miały opracować cudowną broń Wunderwaffe? Jeszcze inni spekulują o tym, że podziemia miały służyć jako wielkie magazyny złota i bogactw, które złupione zostały przez ręce nazistów. Kilometry tuneli i przestrzenne pomieszczenia, początkowo były prowadzone siłami jeńców wojennych i przymusowych pracowników, lecz z czasem utworzono zbiorczy obóz tzw. Arbeitsgemeinschaft a dodatkowe ręce do pracy zapewniał obóz Gross Rosen. Dziś udostępniono część podziemi zwiedzającym. Oprowadza po nich przewodnik, co zajmuje około 60 minut.

Jeśli zainteresował Was temat zatytułowany „II Wojna Światowa na Dolnym Śląsku”, będąc w okolicach Walimia, proponujemy wybrać się również, do oddalonego zaledwie o 3 km kompleksu Włodarz w Jugowicach, gdzie również możecie zwiedzić fascynujące podziemia. Pełni pasji przewodnicy którzy ściśle współpracują z badaczami, przybliżą Wam nieco bardziej fakty dotyczące „Olbrzyma” i tajemniczych Gór Sowich. Co do jednego naukowcy są zgodni: czas w jakim trwała budowa, użyte tu siły i środki pozwalają przyjąć, że musiano tu zbudować o wiele więcej niż możemy dziś zobaczyć. Gdzieś w Górach Sowich znajdują się doskonale ukryte i zamaskowane obiekty. Zatem jeśli lubicie kroczyć śladami historii Góry Sowie z całą pewnością pozwolą przenieść Wam się w czasie.

Dodamy jeszcze, że podziemnych kompleksów jest aż 7: Zamek Książ, Jugowice, Włodarz, Rzeczka, Soboń, Osówka, Gontowa.

Pora wracać do Kotliny  Skierujemy się teraz do centrum Kłodzka.

Wędrując po podziemnych labiryntach, dowiadujemy się niezwykle ciekawych rzeczy. Kłodzko, również takowe posiada, lecz cel ich powstania i historia są zupełnie inne. Czy słyszeliście czym jest Podziemna trasa turystyczna 1000-lecia Państwa Polskiego w Kłodzku?

Podziemne chodniki i korytarze znajdują się pod Kłodzką Starówką i prowadzą od ul. Zawiszy do ul Czeskiej. Sięgnijmy zatem do historii aby się dowiedzieć kiedy i w jaki celu powstały. W średniowieczu Kłodzko głównie zaczęło rozwijać u podnóża grodu Góry Fortecznej. Dzięki położeniu na skrzyżowaniu szlaków handlowych błyskawicznie rozwijał się tu handel i rzemiosło. Liczni kupcy i rzemieślnicy budowali swoje domy w mieście otoczonym murem i korytem Nysy Kłodzkiej. W wąskich, miejskich kamieniczkach znajdowały się mieszkania i warsztaty. Żyły tam i pracowały liczne rodziny. Z powodu tego, że brakowało miejsca i bardzo często zdążały się pożary, które niszczyły doszczętnie cały dobytek, mieszkańcy zaczęli drążyć i pogłębia

swe piwnice, schodząc coraz bardziej w dół. Stała i niska temperatura, sprzyjała przechowywaniu tam żywności i innych towarów. Dla bezpieczeństwa od szalejących wówczas pożarów przeniesiono tam również część warsztatów i piekarnię. Podziemie podczas wojen niejednokrotnie służyło mieszkańcom jako schron. Odwiedzając to miejsce dowiemy się m.in. jak wyglądało niegdyś życie codzienne w Kłodzku, jakie tajemnice skrywało to miasto oraz jak mieszkańcy radzili sobie z podstawowymi potrzebami w podziemiach. Podczas przejścia podziemną trasą możemy podziwiać liczne eksponaty, prezentujące dawne życie kłodzczan.

Na tym zakończymy naszą wycieczkę. Teraz nasuwa się pytanie: Gdzie zjeść w Kłodzku?

Restauracji w tym mieście nie brakuje ale gdzie znaleźć odpowiednią? Rekomendujemy restaurację z prawdziwą włoską kuchnią „Vulcano Buono” zlokalizowaną nad malowniczym kanałem „Młynówka”, w bliskiej odległości od Kościoła Franciszkanów. Szefem kuchni i jednocześnie właścicielem jest Emanuele, pochodzący z południowych Włoch. Przywiązuje on niesamowitą uwagę do tego by jakość dań była na jak najwyższym poziomie. Oryginalne i świeże włoskie produkty, wyraziste smaki i cudowne aromaty, a także dbałość o estetykę na talerzu, na pewno was zachwycą.